Istasyonlar "Bahnhof" olmus

Istasyonlar "Bahnhof" olmus      
                           17.04.2007

oturdum iste yine "Bahnhofa" tren bekliyorum
daha yarim asir var trenin gelmesine ama ben eve gitmiyorum
bedenim kenetlenmis oturdugum buz gibi banka
ve hareketsiz oturuyor
asil, gercek evine giden yolun buradan gectigini seziyor
ve sessizce, icten ice haykiriyor "götür beni yurduma"

oturdum iste yine
aslinda belkide hic gelmiyecek bir treni bekliyorum
önümden insanlar geciyor ama ben orada degilim
... degilim deyilmi?
hayir burdayim, istemesemde burdayim
- artik buraliyim.

saat sabahin dokuzu
Allahim nerelere gönderdin sen bu kizi?
hava güzel gibi
ama yurdumun havasi deyil
- tadina varsammi, ucundan tadsammi?

kücük boylu, sisman bir kadin geciyor önümden
elinde sigarasi
- yüzüne baktim - bulamadim yüce yurdum insanin sicakligini
böylemi idi benim yurdumun insani
hayir bu benim vatanimin nur yüzlü insani degil
yüregi yufka, gözleri sefkat ve tebessümü merhamet dolu,
kalbi HAK! HAK! diye carpan iffetli türk annesi degil bu.
giyimi bana yabanci
bakislari bana yabanci, dili yabanci.

oturuyorum - oturdugum bank bana yabanci
buralarin tasi yabanci - yolu yabanci.
trende oturuyorum karsimdaki adam bana yabanci
solumda italyani
sagimda rusu
arkamda macari...
evet etrafim bana hep yabanci

burada yasiyorum - yasadiklarim gercek mi?
ikinci realite olmaya aday virtüel bir dünya gibi
bir hayal gibi sanki.
okulum, arkadaslarim, disarisi - burada hayat yalan
yasim onyedi
ama ben bu onyedi seneyi yasamadimki
benden calinan bu onyedi seneyi nerede bulacagim?

yer yabanci, gök yabanci
ben burdayim - yani BURALIYIM
olmusum kendime yabanci.

disarida sana taktiklari isim "YABANCI"
iste buya asil aci
göre göre, duya duya, bile bile hala oturmak.

Sen hala kalkma
otur,
Bahnhofta trenini bekle
belki, gelir yabanci.
                                                                                                               Kübra  K.  Almanya, 2007